Kubizm

Picasso i Kubizm

Nazwa „kubizm” pochodzi od żartobliwego neologizmu Matisse’a , jakim scharakteryzował sześć obrazów Braque’a wystawianych na Salonie Jesiennym w 1908 r. Niedługo później krytyk sztuki Louis Vauxcelles na łamach gazety Gil Blas, posłużył się nim pisząc o sztuce Braque’a , że jest „dziwactwem kubistycznym” , więc bądź dziwactwem „sześciennym”, bądź do „sześcianu”.

Słowo kubizm przyjęło się i posłużyło do określania kierunki w sztuce, praktykowanego przez wielu artystów XX wieku, a czasem nawet twórców z przeszłości, np. rzeźbiarzy gotyckich.

Wśród pierwszych kubistów obok inicjatorów, tj. Braque’a, Picassa, Grisa, Legera, znaleźli się : Delaunay, Gleizes, Metzinger, Le Fauconnier. Główne założenia nurtu nigdy nie zostały formalnie ustalone i zdefiniowane.

Sam Picasso był wręcz wrogiem tworzenia i tolerowania jakichkolwiek teorii dotyczących malarstwa kubistycznego. Praktycznie obraził się na przyjaciół próbujących zdefiniować ten nurt, jedynie Apollinaire, wierny przyjaciel Hiszpana, dostał zielone światło. W 1913 roku wydał on „Kubiści”, gdzie przedstawił poetyckie wywody na temat tego nurtu. http://pablitopicasso.bloog.pl/id,339134625,title,Picasso-i- Kubizm,index.html? smoybbtticaid=61941c

Za arcydzieło nurtu kubistycznego uważa się obraz „Panny z Avignon” z 1907 roku.